gezien, gehoord, gevoeld en geproefd!

Gezien, gehoord, gevoeld en geproefd!
Na de warmte van Buenos vlogen we naar El Calafate, bijna het zuidelijkste puntje van Argentinië. Op het vliegveld zagen we nog het NL dameshockeyteam.
We hadden gereserveerd bij hospedaje Lautaro, een schattig plekje waar we met open armen werden ontvangen. 's Avonds aten we onze eerste echte Argentijnse steak: smullen! De lappen vlees zijn hier enorm, evenals de glazen wijn, dus we rolden voldaan ons bedje in.
De volgende dag vroeg op, met de bus naar de gletsjer: Perito Moreno. Deze bleek, net als de lappen vlees: enorm! Het is na Antarctica en Groenland de grootste ijsoppervlakte ter wereld. Vanaf de trappen en 'balkons' bekeken we de gletsjer, echt fantastisch: blauw water en af en toe een brok ijs wat afbreekt. De gletsjer groeit elke dag nog en is dus in beweging, dit hoor je goed door al het gekraak. Nadat we de noordkant van veraf hadden bekeken gingen we met de boot naar de zuidkant. Daar genoten we van de lunch die Belen van het hospedaje had klaargemaakt in een persoonlijk zakje met 'bon appetit Godelief' erop geschreven, zo schattig!
Daarna kregen we 'crampones' onder gebonden: ijzers zodat we de gletsjer konden 'beklimmen'. In een groep liepen we achter de gids aan langs spleten en gaten vol blauw water. Volgens Ries liep ik wat mannelijk, maar het was best spannend om over een soort dikke slush puppy te lopen! Onderweg vulden we onze flesjes met vers gletsjerwater. Halverwege werden we verrast met een glas whisky met ijs vd gletsjer, niet mijn favoriete drankje maar dit smaakte goddelijk!
In de bus terug vielen we allebei moe maar zeer voldaan in slaap en voelden we ons 5jarigen die voor het eerst op schoolreisje zijn geweest :).
In calafate drinken we nog een drankje op een terras in de zon met een stelletje uit A'dam die we op de gletsjer hebben ontmoet.